9 Haziran 2021 Çarşamba

devrik kiraz ağacı










Sonbaharın sonlarında, sert esen rüzgarlara dayanamayan bir kiraz ağacımız yıkıldı. Sonbaharın soyduğu dalları ile,  kupkuru , devrilmiş fotoğrafını çekemedim.   Yıllardır dimdik ağacın yerde yatıyor oluşuna anlamlar yükledim,  yanından geçemeyecek kadar hislendim. Kışa odunumuz olsun diye amcam hızarı ile gelmişti. Kesilmesin, dedim, dinlediler beni.  
Kışın tüm gövdesi karların altında kaldı, kayboldu. 
Sonra karlar eridi. Uzaklardan beri kupkuru dalları ile yerde yatışı gözüme çarpıyordu, kafamı çeviriyordum.
 İlkbahar geldiğinde gözlerime inanamadım, dallarında çiçekler açmıştı. Toprak ile bağı aylar öncesinden tamamen kopmuş bir gövdeden nasıl çiçekler çıkardı? 
Kupkuru dallar çiçek açar mıydı?



Diğer  tüm kiraz ağaçları dimdik , çiçek açarken, o, yattığı yerden  çiçeklenebilmişti. 
İlkbahar ile birlikte bahçemin otları büyümeye başladı, yerde yatan ağacı kapladı. 
Bugün otların arasından gördüm ki, yerdeki dalların üzerinde ufak tefek kırmızı  kirazlar...
Ağaçların meyveye durduğu bu mevsimde o da kirazlarını verdi. 
Öyle bir kiraz vermiş ki, canından can vererek, son bir çırpınış ile ölmediğinin ispatı gibi...
Köksüz bir ağacın ilkbaharda çiçek açmasına, yazın kiraz vermesine şahit oldum. 

2 yorum:

  1. Umut ve mucize her yerde :)

    YanıtlaSil
  2. Ne harika....Ayşe hanım sizde artık Instagram da olmalısınız.daha çok kişi okumalı sizi...

    YanıtlaSil