3 Ocak 2018 Çarşamba

Ev Köpeği



Sevgili Lulu bu fotoğrafını gördüğümde nasıl sevindiğimi  bilmeni istedim, kendimi sana yakın hissettim, çünkü bu bakışların aynısı  bende de  var. 
CIA de havalı bir işin varmış.

Bebekliğinden beri bu önemli iş için eğitilmişsin, tam işinin meyvesini yiyecek iken iş sana ağır gelmiş, daha fazla sürükleyemeyeceğim bakışları atmışsın.
Ne istediğini de tam bilmiyorsun ama patlayıcı koklayarak ömrünü geçirmek istemiyorsun gibi. Senin yerinde olmak isteyen işsiz ne çok köpek var iken bu yaptığına şımarıklık , tembellik diyenlere karşı sadece bu bakışların var. Hayata bu bakışlar ile bakanların işi çok zor demek istiyorum ama cesaretini kırmayacağım .  Aslında bütün köpekler sahipleri ne isterlerse onu yapmaya can atarlar, hele sonunda güzel mamalar varsa burunlarını her deliğe sokarlar. Sen neden yapamadın diye sorgulamıyorum, anlıyorum seni .  Şimdi ev köpeği olmuşsun, mutluymuşsun. Önceden uyarayım patlayıcı koklamak kadar ağır gelebilir, kirli çorabı temiz sepetine atarlar ,bütün gün giyilmiş çorabı koklayarak bulmaya alışmalısın , dibi tutmuş yemeğin kokusu , çekilmemiş sifonlu tuvalet kokusu, nevresimlerdeki ter kokusu, kirli bebek bezi kokusu, kusmuklu önlük kokusu, çamaşır suyu kokusu, güneş görmeyen odaların rutubet kokusu, başkalarının ağız kokusu da evde yaşamayı seçmişlerin her gün koklamak zorunda olduğu kokulardan bazılarıdır ... Bunca yıl okudun ne iş yapıyorsun diye soranlara cevap olarak senin bu bakışlarını veriyorum , işte bu yüzden CIA ye kapak atmışsın, garanti bir işin var iken neden bu bakışlar diye sormuyorum, anlıyorum seni. Makamda mevkide parada pulda gözün yok,  hiçbir işin köpeği olmak istemiyorsun, kendi halinde sakin huzurlu yaşayıp gitmek istiyorsun, değil mi? Sen başkalarına aldırma, miskin değilsin, hayata küsmüş değilsin, amaçsız hedefsiz değilsin sadece diğerleri gibi değilsin kendin gibi olmayı seçtiğin için, istemediğin şeyi koklamaya devam etmediğin için , ev köpeği olmayı tercih ettiğin için Çorum'dan beri bir ev kadını olarak tebrik etmek istedim seni sevgili Lulu...

Lulu'nun haberi

http://www.bbc.com/turkce/haberler-dunya-41687298


8 yorum:

  1. Aklına,kurduğun bağlantıya,hele bunu anlatış şekline hayranım Ayşe cim :) Sevgilerimle :)

    YanıtlaSil
  2. Köpekleri de kendimize benzettik.İş köpeği , ev köpeği.Acaba seçme şansları olsa ne yaparlardı??

    YanıtlaSil
  3. hayranlıkla okudum.
    nükhet

    YanıtlaSil
  4. lulu da ben de kendimi gördüm. sakin, kendime bol vakit ayırabildiğim işimden ve hem yeşillikler içinde hem deniz kenarındaki iş yerimden emekli olmak üzereyim. herkes niye böyle bir şey yaptığıma şaşırıyor. ama ben de lulu gibi memuriyet ve resmiyetten çıkmak istiyorum. arkandayım lulu!

    YanıtlaSil
  5. Gerçekten çok güzel bir anlatım. Tebrik ediyorum. 38 yaşıma geldim. Tam olarak ne olmak istediğimi ben bulamadım şahsen. 2 yıl kadar evde oturdum çünkü ilk çocuktaki vicdan azabından kurtulmalı ve ikinci çocuğuma kendim bakmalıydım bir süre. Evdeki ilk sene fena geçmedi ama ikinci sene çok sorguladım hayatı. Yıllardır istediğim şey buydu ama işte elde edince de mutlu olamamıştım. Sonra iş arayışlarına başladım, girişimci olup, esnek çalışma saatleri ile bir şeyler yapmak istedim. O kadar düşündüm o kadar düşündüm ki zaman zaman beynim yanıyor gibi hissettim. Sonunda kaldığım noktaya geri dönüp, yıllarca çalışıp tecrübe edindiğim işime geri döndüm. Yaklaşık bir buçuk yıldır yeniden çalışıyorum ve yine devrelerimi yakmaya başladım gibi. Şimdi eskisi kadar hevesli değilim evde oturmaya, çünkü o süreci ne kadar sancılı geçirdiğimi henüz unutmadım ama burada olmak da mutlu etmiyor beni. Seçim yapamıyorum. Zamanımı ne için geçirmek istiyorum neyi değiştirmeliyim vs vs.. Off cümlenin sonu yok, bağlayamayacağım galiba . Hislerimiz karşılıklıdır eminim bir çoğumuzun. Sevgiler.

    YanıtlaSil
  6. Bu yazını öyle seviyorum ki, (senin her yazdığını çok seviyorum gerçi) tekrar tekrar okuyorum.. yazını Instagram hesabımdan arkadaşlarımla paylaşmak istiyorum, tabiki bloguna link vererek ve senin adını belirterek..ama önce sormak istedim. Bi mahsuru var mı? Sevgiler.

    YanıtlaSil
  7. Sevgili Nazz, paylaşmaya değer bulduğun için teşekkür ederim, sevindirdin beni...senin sayfandan sana yazmak istedim ama uzun zaman önce bırakmışsın yazmayı...tekrar teşekkür ederim, sevgilerimle...

    YanıtlaSil