13 yaşındaki bir çocuk 9. sınıftan okula başlamalı evinize yakın üç okul şeçin diye belediyeden seçim rehberi geldiğinde okullar çoktan açılmıştı, dersler çok ilerlemiş olmalıydı.
İngiltere'de oğlum okula gitmesin, benimle sokak sokak dolaşsın istedim. Boş boş gezelim , bisiklet alalım, tren indirim kartı alalım, her ağacı, her kaleyi, her köşeyi birlikte görelim, çok görmüşlüğün yorgunluğu ile akşam evimize gelelim istedim.
Okul her yerde okuldu, sabahtan akşama kadar dört duvar arasında , ayrıştırıcı , yarıştırıcı, ezber, birincilerini arayan başarı odaklı dersler, öğretmenin vicdanına kalmak her okulda bulunması gereken şeyler değil miydi? Oğlumu okula yolluyorum diye kendimi sorgulamalarım , ben ne biçim anneyim nasıl rıza gösteriyorum diye üzülüp durmalarım bir seneliğine de olsa bitecekti.
Merak ediyorum, buradaki dersleri anne, dedi. Çoktan öldü sandığım merakı canlanıvermişti.
İnternetten evimize en yakın okulu araştırıyoruz. Okulları öğrenci başarı puanlarına göre sıralamışlar, bize yakın okulların başarı puanları pek iyi değil, düşük. En yakınımızdaki okulun fotoğraflarına bakıyoruz.
İnternetten gördüğümüz bu fotoğraflar gerçek mi diye evimize
en yakın okulu görmeye gidiyoruz, suçluluk yine benimle, arkamdan beni izliyor. Meraklı, heyecanlı, capcanlı bir çocuğu, elinden tutup, yine karanlığa götürüyorsun diyor.
Okul yolu öğrenciler için özel yapılmış, araç trafiğine kapalı. Okulun bahçesi o kadar büyüktü ki, gerçek çimden gerçek ebatlarında halı saha, tenis kortu, basket alanını seçebildim arka bahçede, ön bahçe koşa koşa bitirilemeyecek yeşil çimliydi. Okulun belirli bir sınıfı yokmuş, her dersin ayrı bir sınıfı varmış, matematik için ayrı bir sınıfa fen için edebiyat için ayrı ayrı sınıflara gidiliyormuş. Her sınıf dersine göre özel teçhizatla donatılmış. Seçmeli derslere çok önem verildiği sınıflarından belli oluyordu aşçılık dersi için kocaman fırını ile bir mutfak , fotoğrafçılık, resim, müzik, drama , beden dersi için salon , tüm sporlar için gerekli aletler ile donatılmıştı.
Bu devasa bina, muhteşem büyük bahçe arkamdaki suçluluk duygusunu yok edememiş beni izlemekten alıkoyamamıştı. Birincileri seven öğretmenler, testler, ezberler, yetişmesi gereken müfredatlar , anlamsız ödevler, monotonluk, nereye saklanmışlardı.
Bu yazı dizisini heyecanla takip edeceğim
YanıtlaSilHiç yurtdışına çıkmadım ama böyle yazıları okuyunca sırf çocukların eğitimi için yurtdışında yaşamayı istiyorum.
YanıtlaSilHer ders için ayrı sınıf ilgimi çekti. O zaman çocuklar çantalarıyla sınıftan sınıfa mı koşacaklar? Tenefüsler kaç dakika acaba? Tam gün mü okulda olacaklar? Sizin kadar heyecan yaptım Ayşe.Haberlerinizi merakla bekliyorum.
YanıtlaSil1 dediğine göre devamı da gelecek ben de merakla bekliyorum. Rekabetçi eğitim sisteminden uzak bir yıl diliyorum ben size şimdiden ve öyle olacağını da tahmin ediyorum biraz...
YanıtlaSil