Geçen haftadan beri listedeki filmleri izlemeye başladım,Abbas Kiyarüstemi'nin listede iki filmi vardı, Kirazın Tadı ve Arkadaşım Evi Nerede?
Arkadaşımın Evi Nerede? yi izlememiştim. Penceremin önündeki koltuğuma oturup yağmurlu karanlık bir Çorum sabahında herkes işte okulda iken filmi izlemeye başladım. Film bitti. Akşam oğlum eve gelince onunla da izlemek istedim, ödevim var dedi. Eşimi sabırsızlıkla bekledim, eve gelir gelmez filmi izlemeyi teklif ettim, kabul etti. Film sona erince oğlumun ödevi de bitmişti, hep beraber üçümüz filmi izlemeye başladık. Günün sonunda Arkadaşım Evi Nerede'yi üç kez izlemiş oldum, herkes yataklarına çekildiğinde pencere önündeki koltuğuma oturup dışarıya baktım, karanlık değildi. Çorum' daki pencereme aydınlık getirmişti Abbas Kiyasturami…
İran'ın bir köyünde bir sınıfın kapısı ile açılıyor film ...Kapının arkasında çocuk gülüşleri , kahkahalar, bağıra çağıra çocuk konuşmaları...Öğretmen görünüyor, derse gecikmiş, yokluğunda sessizce kendisini beklemedikleri için öğrencilere uzun uzun sitem ediyor.
Gömleğinin cebinden kalemini çıkarıyor , ödevler kontrol ediliyor. Bu köyde çocukların yükümlülükleri çok fazla, okul dışında anne, baba, usta gibi büyükler tarafından çalıştırılmaktadırlar bu yüzden çoğunun ödevi eksik ya da hiç yapılamamış...Muhammed Rıza ödevini yapmıştır ama defterine değil, kağıda...Defterini kuzeninin evinde unutmuştur...Öğretmen çok kızar, kağıdı yırtar, herkesin içinde azarlanan ödevi yırtılan Muhammed Rıza kafasını sıraya doğru eğer yüzünü saklamaya çalışarak ağlamaya başlar. Öğretmen görevini yapıyordur, en önemli görevi disiplindir disiplinsiz işler cezalandırılmalıdır. Herkes ödevini deftere yapmakla yükümlüdür, bu yükümlülük her şeyden önce gelmelidir, bir daha aynı şeyi tekrar ederse okuldan atmakla tehdit ederek gerekli uyarıyı yapar öğretmen.
Ahmet , Muhammed Rıza'nın sıra arkadaşıdır. Okul zili çalıp herkes evlerine dağılırken Muhammed Rıza'nın ayağı takılıp yere düşer, kirlenen turuncu pantalonunu tulumba altında temizlemesine yardım eder Ahmet. Evine gelip çantasını açtığında çantasından iki defter çıkar, biri Muhammed Rıza'nın defteridir...
İran'ın bu küçük köyünde büyükler çocukları görmüyor, duymuyor, önemsemiyor, hissedemiyor.
Ahmet bir an önce defteri arkadaşına ulaştırmak ister ama önünde aşılmaz duvarlar vardır, derdini dinlemeyen ,azarlayan, küçük gören yolundan çevirmek isteyen büyükler vardır. Sıra arkadaşının ağlayışını okuldan atılmak ile tehdit edilişini diğer öğrenciler gibi sessizce izlemiş olmak ona çok ağır gelmişti. Koynuna soktuğu defter ile bilmediği bir köye doğru koşmaya başladı, yüksek tepeleri, dik merdivenleri, tünelleri aştı. Arkadaşının köyü yabancıydı, yabancı evlerdeki yabancı büyükler arkadaşının evini, bilmiyor, arama çabasını umursamıyor, dinlemiyor, baştan savıyorlardı. Ahmet yabancı avlularda asılı çamaşırlardan turuncu pantolona, kurumuş ağaca, mavi boyalı kapıya umut bağlıyor, arkadaşının evini arıyordu.
Öğretmeni , yabancı köyün büyükleri, tepeler, merdivenler, büyüktü ama Ahmet'in içindeki masumiyet, vicdan, dostluk kadar büyük değildi.
Tam benlik bir film, çocuklarla izlemeliyim.
YanıtlaSilPek film izleyebilenlerden değilim ama konusu çok sardı beni, biz de ailece izlemeliyiz, teşekkür ederim Ayşeciğim :)
YanıtlaSilAyşe,
YanıtlaSilŞahane bir film. Beni en çok etkileyen bir film olmuştur. Bu kadar naif bu kadar güzel anlatımlı içten bir film azdır.Aylin