Kalın kabuklu cevizin hatırlattığı

İki farklı  ceviz ağacımdan iki cins ceviz var masamda. Birinin kabuğu  incecik , içi dolgun ve yağlı,  diğeri ise kalın kabuklu içi çıkmayan cinsten. 

Kalın kabuklu cevizi kırmak çok zor, kırıldığında ise içini çıkarmak imkansız. Ceviz kıracağının başarısız olduğu bu cevizi çekiçle üstüne vurarak ya da bıçakla ortadaki çizgisinden açmaya çalışıyordum. Kabuğunu kırmayı başardığımda ise  içini çıkarmak için tornavida, meyve bıçağı ile  uğraşmak gerekiyordu. Onca uğraşmalar sonunda yine de ceviz içine ulaşılamıyor diye hiç birimiz  bu cevizi dalından toplamıyor, yere düşenlerini bile almaya tenezzül  etmiyoruz. Yere düşen bu cevizleri alıp yiyecek hiç bir hayvan da yok, o yüzden  bahçenin her yeri bu cevizin fidanları ile dolu.  Bahçeyi kazarken bu  fidanların nasıl sağlam köklerle toprağa bağlandığını, söküp çıkarmak için ne çok uğraş vermek gerektiği görünce  aklıma türlü şeyler geliyor.  

Hiç kimsenin faydalanamadığı   ama her yere tohumlarını kökleştirmiş bu kalın kabuklu içsiz ceviz bana bazı insanları hatırlatıyor, madde madde yazmaya çalışacağım.

1- Bu tip insanların içlerine ( kalın kabuklarından  dolayı )başkalarının dert ve tasaları, acıları giremez. 

2-Kalın kabukluları genelleştirmek istemiyorum, bazen zor hayat şartları veya kültür, bilgi birikimi , tecrübeden dolayı kabuk kalınlaşabilir , içi açıldığında  büyük verimli bir iç çıkacaktır, anlatmaya çalıştığım tür daha farklı. 

3-Her anında çok mutludur, kahkahası boldur. Kahkahası ve  her anında aşırı  mutluluğu bir acıyı saklamak için değildir. 

4-Acı çekmek yaratılışına aykırıdır. 

5-Çünkü dünyaya gelme sebebi kendi mutluluğudur.

6-Dünyadaki her şey onun mutluluğu için var edilmiştir. 

7-Bal arısı gibi kendini mutlu edecek şeyleri arar, bu uğurda yorulmayı kutsal sayar. 

8-Kendini hiç sorgulamaz.

9-Çünkü her yaptığı şey doğrudur.

10-Kafasını yastığa koyar koymaz her zaman  derin huzurlu bir  uykuya dalar.

11-Her sabah yeniden doğar, güne büyük bir iştahla başlar. 

12-Her şeyin en doğrusunu bir tek kendi  bildiği için herkesin ona ihtiyacı vardır. 

13-Kendisi gibi düşünemeyenlere acır, büyük hoşgörüsü ile sabır ile herkesin kendisi  gibi düşünmesi için uğraş verir. 

14- Herkes kendi gibi olsun diye uğraş verirken birazcık hüzün kaplar içini,  acaba herkes kendi gibi olursa    eşi benzeri olmayan  biricikliğine , üstünlüğüne gölge gelir mi?

15- Övülmesi, bu dünyadaki en doğru şeydir , akıllı insan onu öven insandır. 

16-Herkesten önce yemeğe başlar  onun açlığı  daha önemlidir.

17-Hiç bir şeyin açlığını çekmemiştir.

18-Açlığa inanmaz.  

19-Sokaktaki kediler köpekler aç değildir, bir doyuran vardır.

20-Fakirin fakirliğine inanmaz,  senden benden daha çok parası vardır.

21-Ölene üzülmez, kader inancı çok büyüktür, kendi ömrünü  uzatmak için  her türlü şeye bol para harcar, hayata sağlam köklerle bağlanmak için uğraş verir. 

 

22-Kalın kabuğunun içindeki karanlığını aydınlatacak her şeye uzak olmak için büyük savaş verir.

 

23- Her şeyin iyi olacağına dair büyük inançları vardır.

24- Acı çekeni küçük görür. 

25- Bir şeyin  acısını çeken insan olgunlaşamamıştır,  kendi mertebesine henüz gelememiştir. 

 

 

.

.

Bu  kadarı şimdilik kafi. 

Bu maddeleri yazmanın nedeni hiç kimseyi  küçük ya da hor gördüğümden değil, sık sık   anlaşılamamaktan dert yanmalarına karşın , hem anlamış hem bilmiş  olduğuma dairdi.