4 Ekim 2017 Çarşamba

Nozambik

İsim şehir hayvan oynuyoruz. Bölümlere ayırdığımız oyun kağıdımıza yazar ve ülke başlıklarını ekliyorum , eğlendirirken öğreten , köftenin içine gizlice ıspanak koyan anneler gibi. İçimden harfleri sayıyorum, "dur" diyor, "N" diyorum. Nefes almadan hızlı hızlı yazmaya başlıyoruz, arkamızdan biri kovalıyor,  "bitti" diye bağırıyorum, soluk soluğa, bırak bırak kalemi, yerimden fırlayıp kalemini alıyorum, boş kalan bölümleri süre bittikten sonra doldurma  ihtimali sıfır, kurallara nefes alır gibi bağlı.  Nilüfer, Nevşehir...Nazım Hikmet, beraberliği ülke ismi bozabilir, ülke ismi birinciyi belirleyecek gibi.  Ülke bölümüne Nozambik yazmışım, Nozambik diyorum. Beraberlik bozuldu, Norveç yazacakmış ama süre bitmişti . Hırslı bir çocuk olmadı, birinci olmak için kendini kaybetmedi. Köftenin içine ıspanak koyan annelerden olamadım, köftenin içine ıspanak koyabilseydim gizli gizli, her şey daha farklı olabilirdi.  Oyunumuzun birincisi için ödüller kutusuna seçenekler  atıyoruz , benim seçeneklerim," birincinin terliği öpülecek, birincinin pijama paçası öpülürken en büyük sensin denilecek, tüm evrenin en akıllısı sensin diyerek önünde diz çökülecek" oyunda en çok güldüğümüz yer birincilik kürsüsünde hediye verme anı olduğu için çok özeniyoruz. Ödül kutusuna birinciliğim için uzanmış iken mutfak masasında makale yazarken kulak misafiri olan bay doğru yanımıza geliyor." Nozambik" mi yanlış mı duydum diyor. Yooo doğru duymuşsun Nozambik, bak ülke bölümüne ne yazmışım diyerek , kağıdımı uzatıyorum.  Kağıda bakarken, gülüyor, Nozambik diye bir ülke yok diyecek iken dışarı atıyoruz, bay doğruyu.
Nozambik vardı, kağıdımda ülkeler bölümünde adı yazılıydı.
Nozambik vardı, uzak bir kıtadaymış gibi adı vardı , belki o yüzden bilinmiyordu. Nozambik'i ilk oğluma anlatacağım, yerini, dilini, insanını, bitki örtüsünü...Nozambik'in varlığını   oğlum kabul edecek. Nozambik bilinmezlikten kurtulacak, iki kişi tarafından bağımsızlığı ilan edilecek.
Sen sevgili bay doğrumuz, bilmeni isteriz ki,
Nozambik' te çocukların iyiliğine adanmış büyükler yok. Kendi olmayan anneler yok.
Nozambik var nokta
Nozambik'li anneler   oyun oynarken anneliği bırakmak zorundalar. Nozambik'li anneler gizlice köfte içine ıspanak koyamaz. Nozambik'te anneliğin tarifi yok, göstere göstere hile yapabilir, açık açık yalan söyleyebilirler.
Nozambik'i oğlum için bir kaç dakikalığına yaratıverdim.
Nozambik'e inanmayan gelmesin, oyunumuzu bozmasın.
Annesi ile oyun oynamaya hep hevesli , oyun arkadaşı her oyunda olmadık bir şey uydurabilir, bir ülke yaratabilir,ülkesinin aslında yokmuşluğunu kabul etmez, uyduruktan yarattığı ülkenin varlığını korumak için gözü kararır. Yaşasın Nozambik diyerek birincilik kutusuna gidiyorum.


5 yorum:

  1. Ahahaaaa çok güldüm okurken, ne tatlısınız siz ana-oğul :) Bunu biz de yapalım kızımla,güzel fikir :)

    YanıtlaSil
  2. Hahaha öpüyorum o güzel anneyi :)

    Bizim de tombala oyunlarımızda ödüller kaybedenlere ceza vermekti, ördek yürüyüşünden koşup su getirmeye şınav çekmekten şarkı söylemeye cezalarımızla tombaladan çok eğleniyorduk :)

    YanıtlaSil
  3. Eski günlere gittim, ne çok oynardık isim şehir:)

    YanıtlaSil
  4. Olmasa da oluuur, maksat gönüller bir olsun ama :)))

    YanıtlaSil
  5. Hayır ama... Nozambik diye bir ülke yok. Sen kazanmamışsın. Uydurmuşsun işte... Oyunbozanlık bu. Küstüm. :)

    YanıtlaSil